mutlu olabilmek için ne çok kişi oldum bir bilsen , ne acıklı değil mi?
beni bu kadar yoran da bu açıkçası, kendimden uzaklaşmaya çalışmak.
bir insan kendinden ne kadar uzağa kaçabilir ki?
beni ben yapan şeylerin hepsini bırakmak istiyorum
geçmişimi , nefretimi , kinimi , beni dibe çeken her şeyi.
ama kaçamıyorum, çünkü o benim
yüzleşemiyorum , çünkü korkuyorum
kesip atmak istiyorum içimden, yapamıyorum
bildiğim tek şey beni her geçen gün daha da dibe çektiği
mutlu olduğum anlar da oluyor tabii , ne bileyim çiftleşen kedi görünce mutlu oluyorum veya yeni bir kitap alınca
ama inan hiç biri senin bana yaşatabileceğin mutluluğu veremez
belki sen ve ben yaşayabilirdik o muazzam mutluluğu
muazzam demişken , mutluluk muazzamdır bitinceye kadar.
