Her sabah bizim için doğan güneşimiz vardı
Geceleri bitmek bilmeyen hasretime inat, doğan
Baharı bekleyen çiçeklerimiz vardı
Bir damla suya hasret
Oysa sen
Yürünmez yolların yolcusu oldun
İstediğin kadar uzağa götür hayallerini
Ben , soluduğun havadayım
Bensiz kurduğun her hayalde
Baktığın her kalabalıktayım
Birbirimizden istediğimiz kadar uzak olalım
Bir ağacın iki yana uzanan dalları gibi
Ne kadar kaçabiliriz ki birbirimizden
Bu orman yanarsa
Sebebim yine sen olursun
Yanıp , kül olmama.
